Почетоците на шпанските фалангисти

Шпанската фаланга била политичка партија со фашистичка идеологија, основана во 1934 година со соединување на две претходни движења. Денес ќе говориме за неа, за да разбереме зошто една ваква партија станала популарна, кога во денешно време би била веднаш отпишана и дискредитирана поради идеологијата со која се поврзува.

Идеолошки принципи и трета позиција

Следејќи ги основните принципи на фашизмот, мнозинството фалангисти ја отфрлале поделбата на леви и десни и ја заземале „третата позиција“, залагајќи се за надкласно општество (соработка помеѓу класите) и национално единство.
Расната чистота немала голема улога во нивната идеологија, а повеќе се истакнувало католичкото духовно обновување. Сепак, нивниот став бил дека треба да се направи поделба помеѓу државата и црквата.

Иако биле свесни за еврејското влијание во марксистичкото движење, тие не обврнувале големо внимание на „еврејското прашање“, главно поради тоа што во Шпанија немало големо еврејско население.

Фалангисти биле луѓе и групи со разни економски гледишта, но воглавно, како трета позиција, фалангата ги отфрлала и капитализмот и комунизмот, барајќи го одговорот во средината, бидејќи само со имплементирање на корисното од едното и другото и отфрлање на екстремното може да се дојде до надминување на класниот конфликт.

Подемот на шпанските фалангисти и комунистичката реакција

Наспроти верувањето на многумина, фалангистите за разлика од другите фашистички движења во Европа во тој период немале голема поддршка пред Шпанската војна и не претставувале мнозинство во националистичкиот табор во текот на војната.

Меѓутоа, како и другите фашистички движења, нивната моќ започнала да се зголемува најмногу како реакција на комунизмот. Комунистите започнале со улични убиства на фалангистите, сакајќи да спречат појава на фашистичко движење уште во самото негово зародување.

Меѓутоа комунистите со своите екстремни идеи отуѓувале голем дел од населението, кое свесно дека традиционалната десница не може да го заштити – се приклонувало кон фашизмот.

Мачеништвото на Примо де Ривера

По убиството на нивниот водач Примо де Ривера во затвор на почетокот на војната, бројот на фалангистите пораснал од 30-40.000 на стотици илјади, а Ривера се претворил во маченик на националистичката кауза.

За почит е одлучноста и посветеноста кон националната кауза од страна на фалангистите: 60% од нивното предвоено членство го загубило животот во текот на војната. Ниту една друга групација во војната – десничарска или левичарска – немала таков биланс на загубени животи.

Фалангата под Франко и економскиот подем

Во текот на Шпанската граѓанска војна (во 1937 г.), водачот на националистите Франциско Франко ги обединил фалангистите и монархистите во една реформирана фалангистичка партија, која по војната била единствената политичка партија во Шпанија и се оддржала на власт до смртта на Франко во 1975 година.

Франковиот режим не била извалкан од Втората светска војна и обезбедил мир за својот народ. Во 1960-тите години под негово водство Шпанија забележала зачудувачки пораст на економијата, станувајќи деветта светска економска сила, а втора по економски раст.

Заклучок

Денес, наследството на фалангистите покажува дека фашизмот не бил монолитна идеологија, се разликувал од држава во држава – а шпанскиот вид му донел мир и просперитет на својот народ.

Текстот е напишан од страна на WarWaveMKD