По Втората светска војна, Македонија е дел од Југославија, а активистите биле казнети, додека Богдановски ја водел емигрантската борба.

По Балканските војни, Македонците биле поделени меѓу соседните држави. Во 1913 година избувнало Тиквешкото и Дебарското востание против српската власт, со поддршка од ВМРО, но биле сурово задушени.

Борбата во Егејска Македонија започнала со грчки напади по укинувањето на Охридската архиепископија.

Историската борба против Балистите во Македонија вклучува злосторства врз партизаните, со идејата за Голема Албанија што останува активна и денес.

Македонците организирале отпор во Втората светска војна, што резултирало со создавање на македонска држава во Југославија.

ВМРО е синоним за ослободителната борба, но и Лозарите, Македонскиот комитет, ММТРО, и ВМРО (Обединета) исто така се залагале за независна Македонија.

ВМРО се обновило во 1919 и било клучно за македонската борба, со Марсејскиот атентат како најголема акција.

Илинденското востание од 1903 довело до краткотрајно ослободување на Крушево. По неуспехот, ТМОРО се поделила на две фракции, што го ослабило револуционерното движење.

Гемиџиите во 1903 извршиле атентати во Солун за да привлечат внимание кон македонското прашање, постигнувајќи меѓународен интерес.

ТМОРО, основана во 1893 година, била водечка револуционерна организација во борбата за автономија на Македонија. Најважни акции: Илинденското востание и аферата мис Стон. Распадната во 1908 година.

Кресненското востание од 1878, предводено од Стојан Карастоилов, било значаен бунт против османлискиот окупатор, но било задушено по вмешувањето на бугарските комитети.

Разловечкото востание од 20 мај 1876, предводено од Беровски, било задушено по неговото ранување и предавството на полјак. Тој продолжил да се бори во Кресненското востание.

По потпаѓањето на Македонија под османлиска власт, Петар Карпош предводел организиран отпор кон крајот на 17 век, ослободувајќи неколку територии. Сепак, востанието било задушено, а Карпош бил заробен и егзекутиран.

Во 2001, македонските сили ги победиле терористите, но конфликтот завршил со Охридскиот договор, кој донел нови права за албанската заедница.

Битката за Радуша во 2001 година го покажа херојството на македонските бранители кои одбија стотици напади и ја зачуваа позицијата.

Во војната од 2001, Македонија претрпе брутални масакри од ОНА, при што загинаа многу храбри македонски синови. Масакрот кај Вејце, Карпалак и нападите кај Љуботен сведочат за жртвите и хероизмот на македонските бранители.

Битката во Арачиново од 2001 година била клучен и контроверзен момент во конфликтот, обележан со странско мешање и преговори, што довело до политичко решение наместо воена победа.

Единицата „Лавови“, формирана во 2001 од министерот Љубе Бошкоски, броела околу 1300 членови и била контроверзна паравоена формација, распуштена по две години поради политички спорови и трагични инциденти.